Onze digitale omgeving

Veel mensen maken zich terecht zorgen om de opkomst van kunstmatige intelligentie (AI) en de gevolgen die dat heeft voor onze banen, onze veiligheid en ons vertrouwen in de overheid. De samenleving ‘veralgoritmiseert’. Overheid en samenleving moeten daar verstandig mee omgaan.

Digitalisering binnen de overheid is verworden tot een groot hoofdpijndossier. De overheid loopt digitaal vast, waardoor burgers in de knel raken. Uitvoeringsinstanties worstelen over onnavolgbaar complexe regels en verouderde ICT-systemen. Oplossingen zijn niet eenvoudig, maar vergen visie, daadkracht, coördinatie en creativiteit. Uitgangspunt moet altijd zijn dat digitale oplossingen bijdragen aan een overheid die toegankelijk is voor en dienstbaar is aan mensen.

Daarnaast moet er een gezondere balans komen tussen online en offline leven. De schermtijdepidemie raakt jong en oud. Het maakt dat mensen eenzamer worden, vermindert onderling contact en maakt mensen prikkelbaar. Sociale media zijn geen vervanging voor echt contact, zeker niet voor jongeren. Ouders en scholen dragen hierin verantwoordelijkheid, maar ook de overheid moet zorgen voor duidelijke regels om jongeren online te beschermen.

Hoofdpunten:

1. Duidelijke spelregels in wetgeving voor het verzamelen, opslaan, gebruiken en delen van onze data en het beschermen van de privacy.
2. Geen surveillancestaat.
3. Een goede beveiliging van digitale infrastructuur voor vitale overheidsdiensten.
4. Aandacht voor digitale geletterdheid bij burgers.
5. Weerbaarheid bij het verstrekken en delen van persoonsgegevens.
6. Meer oog voor elkaar en minder voor de smartphone.