Ga direct naar inhoud
Home
NSC logo

We bevorderen de doorstroom en sociale cohesie

Veel mensen wonen in een huis dat niet goed past bij hun wensen en behoeften. Dat geldt zowel voor jongeren, starters, gezinnen als ouderen. De mogelijkheid om door te stromen naar een passende woning en een passende sociale woonomgeving ontbreekt echter vaak.

Harry (75): oud in een buurt die niet meer van hem is. Harry woont al 45 jaar in zijn sociale huurwoning, maar zijn buurt is niet meer wat het was. De sfeer is veranderd: waar vroeger buren elkaar groetten, kijken mensen nu minder naar elkaar om en er is veel lawaai. Hij wil kleiner wonen, en rustiger, maar dat is financieel niet haalbaar met alleen AOW. Verhuizen betekent meer betalen voor minder ruimte. Nieuw Sociaal Contract wil dat er meer seniorenwoningen komen, zodat Harry naar een geschikte woning kan verhuizen en zijn grotere woning weer vrijkomt voor een jong gezin.
  • Op het moment dat iemand te groot woont, moet het mogelijk worden om van woning te ruilen met iemand die te klein woont. Dit zien we als gewenste woningruil. We verwachten van woningcorporaties en gemeenten dat zij dit mogelijk maken. We stimuleren hiervoor de ontwikkeling van een landelijk dekkend platform om woningruil binnen en tussen partijen te stimuleren.
  • Om ervoor te zorgen dat mensen die al langer in een buurt wonen en mensen die nieuw komen elkaar kunnen ontmoeten, zijn leefbaarheidsactiviteiten nodig. Gemeenten, woningcorporaties en zorg- en welzijnsorganisaties maken hiervoor samen buurtplannen die onderdeel worden van de lokale prestatieafspraken.
  • Het moet eenvoudiger worden om een tijdelijke woonunit te plaatsen bij een bestaande woning. Bijvoorbeeld om voor een familielid te zorgen (en zo de zorg te ontlasten). Onder bepaalde voorwaarden kunnen mensen vergunningsvrij een extra woonunit bij hun koopwoning plaatsen. We verkennen hoe we de kostendelersnorm kunnen aanpassen, zodat deze niet meer als boete op samenwonen wordt ervaren.
  • Het is nodig om meer geschikte seniorenwoningen te bouwen met voorzieningen zoals ICT, domotica en nabije zorg, waarin senioren zo lang mogelijk zelfstandig kunnen blijven wonen. Gemeenten moeten daarvoor afspraken maken met woningcorporaties en zorgpartijen. Ook initiatieven om ouderen en jongeren samen te huisvesten juichen we toe, zeker als jong en oud zo een positieve invloed op elkaars leven hebben (bijvoorbeeld door het tegengaan van eenzaamheid bij ouderen en een gevoel van zingeving bij jongeren).
  • Initiatieven om ouderen en jongeren samen te huisvesten juichen we toe, zeker als jong en oud zo een positieve invloed op elkaars leven hebben (bijvoorbeeld door tegengaan van eenzaamheid bij ouderen en een gevoel van zingeving bij jongeren).
  • Voor bepaalde doelgroepen kunnen flexwoningen uitkomst bieden. Op basis van de Omgevingswet kunnen tijdelijke woningen snel worden geplaatst. Zulke woningen moeten wel voldoende kwaliteit hebben: we stellen daarom voor om de terugverdientijd voor tijdelijke woningen op te rekken van maximaal 30 naar minimaal 40 jaar.
  • Misbruik van het puntensysteem bij kamerverhuur, met torenhoge huurprijzen tot gevolg, moet worden tegengegaan. Een huurder kan eenvoudiger een lagere huur afdwingen als de verhuurder zich niet aan het puntensysteem houdt. De mogelijkheid om gezamenlijke huurcontracten te sluiten die alleen maar bedoeld zijn om regels te omzeilen wordt geschrapt.
  • Veel mensen hebben één of meer kamers over. We stimuleren hospitaverhuur door de kamervrijstelling te verhogen en tijdelijke verhuur makkelijker te maken. Zo helpen we woningnood te verminderen.
  • In collectieve woonvormen zoals wooncoöperaties, collectief particulier opdrachtgeverschap en geclusterde woonvormen voor ouderen leven mensen samen en krijgen buurten een impuls. We juichen dit soort initiatieven van harte toe, ze verdienen een plek in de bouwplannen.
  • Gemeenten maken afspraken over gemeenschappelijke ontmoetingsplekken, zowel binnen (bijvoorbeeld buurthuiskamers) als buiten (wijktuinen).
  • We steunen de wijziging van de Huisvestingswet die gemeenten de ruimte geeft om een deel van de beschikbare huur- of koopwoningen toe te wijzen aan mensen met bepaalde beroepen (bijvoorbeeld verpleegkundigen of agenten) of met een sociale binding aan de gemeente.
  • Honderdduizenden woningen in Nederland staan op erfpacht. Erfpacht is in veel gevallen ingewikkeld, duur, onduidelijk en onvoorspelbaar. Om plotselinge en buitensporige stijgingen van de erfpacht te voorkomen en mensen meer zekerheid te geven over hun woonlasten komt er wettelijke bescherming voor erfpachters. Erfpacht dient tenminste te voldoen aan de NHG-criteria (Nationale Hypotheek Garantie). Bij gebrek hieraan zijn aanpassingen van de canon gemaximeerd op de indexatie met inflatie van het oorspronkelijke canonbedrag.
  • We maken ons zorgen over de toename van het aantal (jonge) daklozen in de crisisopvang. Iedereen telt mee, ook mensen die nu wollig als ‘zelfredzame dakloze’ worden omschreven. Gemeenten krijgen een opgave en middelen om deze groep op te vangen en te ondersteunen. Dakloze gezinnen met minderjarige kinderen moeten met voorrang een huis krijgen.

Oplossen van de wooncrisis: onze hoofdpunten

  1. Versnellen van de woningbouw door verkorte procedures, een versnellingsfonds van €2 miljard en een crisisaanpak.
  2. De Rijksoverheid moet knopen kunnen doorhakken bij knelpunten, bijvoorbeeld bij het aanwijzen van bouwlocaties om te komen tot een bouwprogramma met meer betaalbare woningen.
  3. Bouwen van extra betaalbare huurwoningen en koopwoningen door corporaties en marktpartijen.
  4. Huurders beschermen: een maximum stellen aan huren in de sociale huursector en midden-huur en het invoeren van een huurregister.

Oplossen van de wooncrisis: alle standpunten

Overzicht: alle standpunten