9 okt 2025
NSC-Kamerlid Merlien Welzijn wil dat het kabinet veel meer doet om de toegankelijkheid van de kinderopvang te vergroten. De plannen om kinderopvang vanaf 2029 vrijwel gratis te maken, staan stil door Haagse paniek over vermeende Europese regels. Merlien Welzijn wil dat het kabinet stopt met schuilen achter angst voor Brussel. Het is tijd om regie terug te pakken om de kinderopvang toegankelijk te maken.
“Er is geen Brussels verbod dat Nederland tegenhoudt. Het kabinet verdedigt zijn eigen angst, niet het belang van ouders en kinderen. Niemand is gebaat bij nog meer stilstand. NSC heeft als eerste gewaarschuwd voor dit ondoordachte pad, en we zien nu dat de sector muurvast zit,” zegt Merlien Welzijn, Tweede Kamerlid voor NSC.
In Nederland is de toegang tot kinderopvang te veel afhankelijk van bureaucratische toeslagen, complexe regels en onzekere marktwerking. Te veel ouders vallen buiten de boot, ondernemers worden ontmoedigd door onzekerheid en personeelstekorten nemen toe. Dat leidt tot wachtlijsten, wisselende kwaliteit en minder arbeidsparticipatie.
NSC pleit voor een stelsel waarin kinderopvang wordt gezien als een publiek recht, vergelijkbaar met het onderwijs. Toegankelijkheid voor ieder kind staat centraal: iedere ouder moet de zekerheid hebben van betaalbare, kwalitatieve opvang in de buurt, ongeacht inkomen of werkvorm. De partij wil af van het ingewikkelde toeslagensysteem: de overheid financiert opvang direct, zodat ouders zich kunnen richten op hun gezin en werk, en kinderopvang voor iedereen betaalbaar is.
“Kinderopvang moet geen luxe zijn of speelbal van politieke angst, maar een vanzelfsprekend fundament van gelijke kansen voor álle kinderen. We willen een stevige publieke basis met ruimte voor ondernemerschap en kwaliteit, minder regeldruk en meer zekerheid,” aldus Welzijn.
Andere Europese landen laten zien dat publieke regie en toegankelijkheid prima samengaan met keuzevrijheid voor ouders en ondernemers. In Frankrijk zorgt centrale aansturing onder het DAEB-kader voor brede toegankelijkheid en kwaliteit, terwijl Denemarken kiest voor een bijna volledig publieke, toegankelijke voorziening waar private aanbieders onder gelijke voorwaarden kunnen meedoen.
Deze voorbeelden tonen aan dat Europese regels juist ruimte bieden voor nationaal beleid. Elke lidstaat bepaalt zelf de balans tussen publieke belangen, marktwerking en keuzevrijheid.
“Nederland moet zich niet laten verlammen door onnodige angst voor Brussel. We moeten juist samen met Europa werken aan toegankelijke, kwalitatieve en betaalbare kinderopvang voor alle gezinnen. De basis moet op orde: geen Haagse verlamming, maar daadkracht en evidentie voorop. Nederland moet de ruimte pakken die Brussel wél biedt,” besluit Welzijn.
• Betaalbare, toegankelijke opvang met minder regels en administratieve lasten.
• Oplossingen die ondernemerschap ruimte geven zonder angst voor Brusselse beperkingen.
• Een overheid die bestaanszekerheid en menselijke maat centraal stelt.
